Οι πράσινοι τοίχοι του σκηνικού, είναι σχεδιασμένες εικόνες με οπτική ψευδαίσθηση.Είναι εκτυπωμένοι σε υλικό ταπετσαρίας

The green walls of the set are designed images with optical illusion.They are printed on wallpaper material.

ο 2018 στο θέατρο “Κ” ο Σπύρος Παπαδόπουλος είχε ανεβάσει το έργο “Δείπνο ηλιθίων” σε σκηνοθεσία του ίδιου ενώ τη σκηνογραφία την είχε επιμεληθεί η Αθανασία Σμαραγδή.
Τα σκηνικά του θεάτρου ήταν κατασκευασμένα με τον κλασσικό τρόπο της ξυλοκατασκευής δηλαδή μπουαζερί με ανάγλυφα κορνιζώματα.
Την άνοιξη του ίδιου έτους είχε προγραμματιστεί η περιοδεία του θιάσου σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού. Λόγο της δυσκολίας μεταφοράς του σκηνικού καθώς θα παρουσίαζε αρκετές φθορές, πρότεινα να το δημιουργήσω όλο ψηφιακά δίνοντας με οπτική ψευδαίσθηση το ίδιο αποτέλεσμα. Έτσι ύστερα και από τη σύμφωνη γνώμη της Κυρίας Σμαραγδή δημιούργησα τα ψηφιακά αρχεία τα οποία στη συνέχεια εκτυπώθηκαν σε υλικό ταπετσαρίας και κολλήθηκαν σε πλάκες mdf.
Οι ηθοποιοί καθώς και όσοι το είδαν από κοντά δεν μπορούσαν να διακρίνουν ότι είναι εικόνα δύο διαστάσεων παρά μόνο όταν πλησίαζαν από πολύ κοντά ή ακουμπώντας τα με το χέρι τους.”Δείπνο ηλιθίων”: https://www.youtube.com/watch?v=ZP3sf9uzgtI

“Digital art through optical illusion can give us the same visual effect as reality.”

  “Η ψηφιακή τέχνη μέσο της οπτικής ψευδαίσθησης μπορεί να μας δώσει το ίδιο οπτικό αποτέλεσμα με την πραγματικότητα.”

In 2018 at the “K” Theatre Spyros Papadopoulos had staged the play “Dinner of Idiots” directed by himself while the scenography was supervised by Athanasia Smaragdi.
The sets of the theatre were constructed in the classical way of wood construction, i.e. bouazeries with embossed frames.
In the spring of the same year, the company was scheduled to tour to various cities in Greece and abroad. Due to the difficulty of transporting the set as it would show several damages, I proposed to create it all digitally, giving the same effect with an optical illusion. So after the agreement of Mrs. Smaragdi I created the digital files which were then printed on wallpaper material and glued on mdf plates.
The actors as well as those who saw it up close could not distinguish that it was a two-dimensional image until they got very close or touched it with their hand.”Le Dîner des Cons”: https://www.youtube.com/watch?v=ZP3sf9uzgtI

…

….